ВК «Ару-Астана» бапкері: біздің мақсатымыз — үздік бестікке ену

Елордадағы «Ару-Астана» волейбол клубы елдің түкпір-түкпірінен келген жас әрі жігерлі спортшыларды біріктірді. Команданың бас жаттықтырушысы Мейірбек Нұғұспанов Sport Pulse спорттық порталына берген эксклюзивті сұхбатында ұжымның құрылу тарихы, табысты ойынның құпиялары және алдағы жоспарлар туралы айтты.

— «Ару-Астана» командасы қалай құрылды және оның тарихы неден басталды?

— Астанадағы волейбол салыстырмалы түрде жас спорт түрі. 1997-ші жылы қала Қазақстанның астанасы атанды, ал 1999-шы жылы «Астана» волейбол клубы құрылды. Команда үлкен жетістіктерге жетті: Қазақстан кубогын жеңіп алды, ел чемпионатында жүлделі орындарға ие болды. 2020-шы жылы клуб ребрендинг жасап, «Ару-Астана» атауын алды. Команданың символы – елордаға жақын орналасқан Қорғалжын қорығында мекендейтін фламинго.

— Команда құрамы туралы айтып беріңіз. Ұжым қалай қалыптасты?

— Біздің ойыншылар негізінен Қазақстанның әртүрлі өңірлерінен шыққан. Мысалы, Салтанат Сапарғалиева Талдықорғанда «Жетісу» мектебінде бастаған, қазір бізде жеті жылдан бері ойнап келеді. Гүлназ Өмірбекова Қызылордадан, бұрын «Алтай-2» сапында ойнаған. Мөлдір Кәрімова — Семейден, ол да «Алтайда» өнер көрсетті. Айсұлу Иманхан қазір Астанада тұрады. Аянат Айдарбекова – жергілікті тұрғын, ҚР еңбек сіңірген жаттықтырушысы Николай Зекеновичтің шәкірті. Санья Балагазинова «Алтай» мектебінің түлегі. Әсел Мажега — Ақтөбеден. Идалия Чамчива бізбен екі жыл бірге. Раянна Дүйсенбаева Шымкенттен, ол да «Алтай» жүйесінде ойнаған. Динара Разакберлина — Екібастұздан. Сонымен қатар, бізде жалға алынған ойыншылар бар, мысалы, Өскеменнен Нұрай Оралбекқызы мен Амина Қырықбаева. Команданың құрамы негізінен жас, көпшілігі қазақ қыздары.

— Әйелдер ұжымымен жұмыс істеу кезінде қандай қиындықтар туындайды?

— Будапештте оқып жүргенде ерлер командасында тәжірибеден өттім. Ерлермен жұмыс істеу әлдеқайда оңай. Айтылған тапсырма орындалады, сұрақтар аз. Ал әйелдер ұжымы күрделірек, мұнда тек физикалық емес, эмоционалдық факторларды да ескеру қажет. Бапкер ғана емес, психолог болу маңызды, бұл спортшы қыздардың барынша ашылуына көмектеседі.

— Команда маңызды әрі ауыр матчтарда қалай әрекет етуге тырысады?

— Ең бастысы — жауапкершілік жүгін жеңілдету. Қазақстан Кубогының финалдық кезеңінде біз өз ойынымызға: допты беру, қабылдау және командалық өзара әрекеттестікке назар аудардық. Бұл матчтың әр сәтінен ләззат алып, артық стресссіз нәтиже көрсетуге мүмкіндік берді.

— Жеңілістен кейін ойыншыларды қалай жігерлендіресіз?

— Біз қателіктерді талдап, мәселелерді талқылаймыз, кейде дауласып қаламыз, бірақ әрқашан ортақ шешімге келеміз. Әр жеңіс біз үшін маңызды, сондықтан жеңіліске жол жоқ философиясын қалыптастырудамыз.

 

— Көшбасшы батыл, жауапкершілікті өз мойнына алатын, басқаларды шабыттандыра алатын адам болуы керек. Бұл өз эмоцияларын көрсетуден қорықпайтын және команданы соңынан ерте алатын тұлға.

— Жанкүйерлердің қолдауы ойыншыларды қанаттандырады. Әсіресе, бұл өз алаңымызда өтетін матчтарда байқалады: эмоционалдық серпіліс команданың тезірек ойынға бейімделуіне көмектеседі. Алғашқы кезеңде және Қазақстан Кубогының финалдық кезеңінде біздің ойындарға көп адам келді. Үйде ойнаған матчтар қонақтағыдай емес өзгеше: өз жанкүйерлеріңнің қолдауы арқылы ойыншылар жігерленеді. Өкінішке қарай, біздің фан-клубымыз жоқ, Бірақ оны құруға болады.

— Жас ойыншылардың дамуы мен команданың деңгейін қалай қатар алып жүресіз?

— Өте жақсы сұрақ. Жас ойыншылар жеңіске жетуі керек, бұл жеңімпаз психологиясын қалыптастырады. Командада жастардың әлеуетін ашуға көмектесетін тәжірибелі көшбасшы болуы маңызды. Біздің лигада өте мықты төрт клуб бар. Оларды жеңу қиын. Командаларды екі дивизионға бөлген жөн деп ойлаймын. Бұл жас ойыншылардың дамуына үлкен пайда әкелер еді.

— Әр жеңістен кейін командалық селфи жасап, оны әлеуметтік желілерге жүктейміз. Егер келесі күні демалыс болса, бранч ұйымдастырып, әртүрлі тақырыптарды талқылаймыз.

— Қазақстан әйелдер волейболындағы бәсекелестік деңгейін қалай бағалайсыз?

— Қазір бәсекелестік деңгейі әлсіз, себебі ойыншылар мен клубтар жеткіліксіз, Суперлигада барлығы 10 команда ғана бар. Егер легионерлер саны қысқарса, деңгей одан әрі төмендеуі мүмкін. Лигаларды бөлу волейболды дамытуға көмектесер еді деп ойлаймыз.

— Халықаралық турнирлерге қатысу жоспары бар ма?

— Біз 19 жасқа дейінгі қыздар арасында өткен Азия чемпионатына қатысу үшін Наманганға бардық және құнды тәжірибе жинадық. Турнирге Түрікменстан, Тәжікстан, Қырғызстан, Өзбекстан командалары келді. Қаржыландыру мүмкіндігі болса, болашақта да халықаралық жарыстарға қатысуды жоспарлап отырмыз.

— Команданың жақын болашаққа қандай жоспарлары бар?

— Басты мақсатымыз — құрамды сақтап, үздік бестікке ену. Команданы тағы екі-үш ойыншымен күшейтуіміз мүмкін. Біздің ойыншылар жас әрі болашағынан үміт күттіретін спортшылар. Сонымен қатар, біз резерв пен жас таланттарды дайындайтын Академияны дамытып жатырмыз. Қала үлкен, балалар көп.